X مساعد الباحث

مكتبة القلم

{ فَبَشِّرۡ عِبَادِ ٱلَّذِينَ يَسۡتَمِعُونَ ٱلۡقَوۡلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحۡسَنَهُۥٓۚ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ هَدَىٰهُمُ ٱللَّهُۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمۡ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ }

تفاصيل الخبر

پیام به ناشرين و نویسندگان و مترجمين محترم

الأحد, ٨ رجب ١٤٣١هـ

بسم الله الرحمن الرحیم
الحَمْدُ لِلهِِ رَبِّ العَالمِینْ، وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلىَ نَبِینّا مُحَمّدٍ ­­المَبعٌوثُ رَحْمَة لِلعَالمِین، وَعَلى آلِهِ وَأصْحَابهِ وَمَنْ دَعَا بِدَعْوَتِهِ إلىَ یوْمِ الدِّین.   أمّا بعد:
ناشرین و نویسندگان و مترجمین محترم
السلام علیکم  ورحمه الله وبرکاته


اخیرا در برخی از کتاب های فارسی ملاحظه شده که مترجمین و یا مؤلفین محترم از ذکر لفظ عربی احادیث رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم خودداری کرده و به ترجمه فارسی آن اکتفا می کنند، که احتمالا جهت پایین آوردن هزینه چاپ می باشد، ولی این موضوع به نوبه خود نکات منفی زیر را در بر دارد:
   1 ـ شکی نیست رسول الله صلی الله و علیه وآله سلم در عباراتی کوتاه پرمغزترین معانی را به مخاطب می رسانده اند یعنی صاحب «جوامع الکلم» بوده اند, که خود یکی از معجزه های ایشان می باشد, ولی این معجزه در ترجمه به کلی از بین می رود.
   2 ـ عادت دادن خواننده به دوری از الفاظ عربی، این عمل نقش به سزایی در بیگانه کردن مردم با سرچشمه های اصلی دین یعنی قرآن کریم و سنت مکتوب دارد که به زبان عربی استف پس از آنجایی که نصوص دین عربی هستند باید سعی کنیم تا مردم را با این زبان بیشتر آشنا کنیم نه اینکه با حذف متن عربی حدیث و احیانا آیات قرآن کریم در دور شدن آنها از اسلوب زبان عربی آنها را یاری دهیم!
   3 ـ از آنجایی که هیچ شخصی بعد از رسول الله صلی الله و علیه وآله سلم معصوم نیست لذا ممکن است مترجم در فهم معنی حدیث دچار اشتباه شود ـ که این مورد در برخی کتابها به کثرت یافت می شود ـ حال اگر متن عربی حدیث وجود داشته باشد می توان این اشتباهات را تصحیح نموده و از سوء فهم و برداشت اشتباه خواننده جلوگیری نمود.
لذا کتابخانه عقیده از تمامی برادران و خواهران گرامی خاصتا مسئولان محترم کتابخانه ها و ناشرین خواهشمند است در تالیف و ترجمه درج متن عربی آیات قرآن کریم  و احادیث شریف نبوی صلی الله علیه وآله وسلم کوتاهی نکنند.
همچنین بیشتركتابهای فارسی كه به دسترس مردم قرار می گیرد، بعد از ذکرنام رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم حرف(ص) و بعد ازنام انبیاء(ع) و بعد از نام صحابی حرف (رض) و بعد ازنام علمای بزرگ حرف (رح) رامی نویسند. فراتر ازآن برخی قبل از ذکرحدیث شریف چنین می نویسند: "پیامبرگفت، رفت، خورد، نوشیدو.... و یا محمد ص گفت و.... و یا  عایشه روایت کرد و یا "ابوحنیفه و مالک می گوید" و امثال آن.
 سبب آنرا نمیدانیم که این رمزها وکلمات از عجلۀ بسیاراست و یا اینکه از بی توجهی و یا العیاذبالله از ندانستن قدر و منزلت رسول اکرم رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم و صحابه کرام وعلمای امت؟! الله جل جلاله می فرماید:
(لَا تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُولِ بَیْنَكُمْ كَدُعَاءِ بَعْضِكُمْ بَعْضًا) النور: ٦٣
«فراخواندن رسول الله رادر میان خود، مانند فراخواندن بعضی ازخودتان به بعضی دیگر قرارندهید».
مفسرین درتفسیراین آیت فرموده اند: یعنی پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم را چنان موردخطاب قرار ندهید که همدیگر را در بعضی حالات با بی پروایی و از روی بی مبالاتی مورد خطاب قرار میدهید.
برمسلمان واجب است پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم را با کمال ادب واحترام یاد نماید و ایشان را گرامی بدارد وحرمت ایشان را چنان که شایستۀ مقام آن حضرت صلی الله علیه وآله وسلم است بگذارد، چه درگفتار باشد یا نوشتن. بطور مثال به جای (گفت) کلمۀ فرمودند استعمال شود.
قاضی ابوبکر العربی: می فرماید:
"حرمت رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم درحال وفات، همچون حرمت ایشان درحال حیات است، وسخن منقولشان بعداز وفاتشان در والایی وعظمت خود همچون سخن مسموع از زبانشان درحال حیات ایشان است. پس چون سخن ایشان خوانده میشود، برهرشخص حاضری واجب است که صدای خویش را از آن بلندتر نکند و ازآن روی نگرداند چنان که این کار درحیات ایشان واجب بود". 
حالا اگرکسی از ما بخواهد نزد ریس جمهور یا وزیر و یا هرشخصیتی صاحب مقام برود، چقدرمیکوشد تا با کلمات ادبی و تشریفاتی وی رامخاطب قراردهد تا ازشأن وی کاسته نشود. پس پیامبر بزرگ اسلام و رهبربشریت صلی الله علیه وآله وسلم اولی تر واحق تر ومقدم ترازهرانسانی درجهان به تقدیروتوقیر وتجلیل میباشند.الله جل جلاله میفرماید:
(النَّبِیُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ) الأحزاب:٦
 «پیامبربه مؤمنان ازخودشان سزاوارتراست».
رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم می فرمایند:
«بخیل کسی است که نام من نزد وی برده شود اما برمن درود نفرستد».روایت ترمدی.
علمای کرام فرموده اند: طوریکه هنگام نام بردن و یاشنیدن نام رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم درود فرستادن برمسلمان لازم است همچنین درنوشتن نیز درود فرستادن بروی لازم است. خواهش ما از مؤلفین ومترجمین و ادارات انتشارات اینست که موارد ذیل را قبل از نشر کتاب و یا مقاله مراعات نمایند:
عوض(محمد) رسول الله، عوض حرف(ص) صلی الله علیه وآله وسلم و عوض(ع) علیه السلام  و بجای (رض) رضی الله تعالی عنه و بجای (رح) رحمه الله و قبل ازنام ازواج مطهرات لفظ (ام المؤمنین) و بعد آن رضی الله تعالی عنهارا بنویسند، همچنان کوشش شود عوض کلمۀ (خدا و یا خداوند) لفظ الجلاله (الله جل جلاله) نوشته شود. برخی ازنویسندگان بدور رفته کلمۀ (یزدان ) که نام یکی از معبودان مشرکین است را بجای اسم الله جل جلاله می نویسند. قابل تذکراست که حروف (ص، رض، رح، صلم،ع ) رامستشرقین بخاطر اختصار کارشان در تحقیقات و پژوهش علوم اسلامی اختراع نموده و بکار برده اند که با تأسف میان مسلمانان نیز رواج یافته است. امید که برادران و خواهران محترم به اهمیت این نکته پی برده از شعایر و حرمات دینی تعظیم و بزرگداشت به عمل آورند. طوریکه الله جل جلاله فرموده است:
 (وَمَنْ یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ) الحج: ٣2
«و هر کس شعایر الله را بزرگ دارد پس درحقیقت این (تعظیم) ازتقوای دلهاست».
وآخردعوانا ان الحمدلله رب العالمین.
با تشکر فراوان
ادارۀ کتابخانه عقیده