نماز جماعت
 

نوشته أبو عبدالله:

إسحاق بن عبدالله بن محمد الدبيري العوضي



مقدمه

 

الحمد لله رب العالمين والصلاة والسلام على أشرف الأنبياء والمرسلين محمد بن عبدالله وعلى آله وصحبه ومن تبعه بإحسان إلى يوم الدين أما بعد:

باريتعالى مى فرمايد: )يا بنى آدم خذوا زينتكم عند كل مسجد وكلوا واشربوا ولا تسرفوا إنَّه لا يحب المسرفين(([1]) .

[ اى پسران آدم زينت خود را نزد هر مسجد بگيريد يعنى در هر نماز و طوافى بهترين هيئت را داشته باشيد، و بخوريد و بياشاميد و اسـراف و زياده روى نكنيد كه خدا اسراف كنندگان را دوست نمى دارد و رفتارشان را نمى پسندد] .

و همچنين مى فرمايد: )وأنَّ المساجد لله فلا تدعوا مع الله أحداً(([2]) .

[مساجد همه براى خداى يكتاست، بنابر آن همراه خدا هيچكس ديگرى را عبادت نكنيد كه مسجد اختصاص به عبادت خداى يكتا دارد] .

و باز باريتعالى در آيه ديگر مى فـرمايد: )لا تقم فيه أبداً لمسجد أسس على التقوى مـن أول يوم أحق أن تقوم فيه فيه رجـال يحبون أن يتطهروا والله يحب المطهرين(([3]) .

[اى رسول خدا هيچگاه در مسجد ضرار ايشان بنماز مايست، آن مسجد شايستگى نماز رسول خدا را ندارد، براى اينكه مسجد قباء كه از نسختين روز آمدنت بمدينه بر پرهيزگارى و ترس از خـدا شالوده گذارى شده است بنماز خواندنت در آن شايسته تر است، زيرا در مسجد قباء مردمى  پاك و مهذب وجود دارد كه خود را پاكيزه نگهداشتن، و از نفاق و بد دلى دور داشتن، و از أخلاق ناپسنديده خود را پاك ساختن، و خود را با آب شستن و وضوء و طهارت داشتن، دوست مى دارند، و خدا پاكيزكان را دوست مى دارد] .

مقصود مسجد ضرار بود كه منافقان آنرا بنا كرده بودند([4]) .

همچنين مسجدى كه بر تقوا بنا شده است مسجد رسول الله (ص) نيز مى باشد .

خداوند عز وجل بناى مساجد را براى مسلمان مشروع كرده، تا اينكه اين مساجد مكان و جايگاه عباداتى كه در قرآن و سنت پيامبر (ص) وارد شده باشند، و نماز از مهمترين عبادتها بعد از توحيد و خداشناسى است، پس بايستى مسلمانان به نماز اهتمام بهتر و بيشترى بدهند و آنرا در أوقات خود و همچنانكه خدا و رسـول الله (ص) أمـر فرموده اند بر پا كنند .

باريتعالى مى فرمايد: )إنَّ الصلاة كانت على المؤمنين كتاباً موقوتاً(([5]) .

[نماز فـرض بر مؤمنان فريضه وقت دار است كه نبايد از وقت آن به دنبال افتد] .

و از رسول الله (ص) سؤال شد كدام عمل نزد خدا محبوبتر است آن حضرت فرمودند: ((الصلاة على وقتها))([6]) .

نماز در وقت از همهء اعمال نزد خـداونـد محبوبتر است .

باريتعالى نماز را در مكانى مخصوص در هر شبانه روز پنج بار فرض فرمودند و آنهم مساجد مى باشد، پس بر مسلمانان است كه اين مساجد را احترام گذاشته، و در قلب خود مورد عظمت قرار داده، حق آنرا بجا آورند، چنانكه باريتعالى مى فرمايد:

)ومـن يعظم شعائر الله فإنَّها من تقوى القلوب(([7]) .

[كسيكه شعائر دين خدا را عظيم و بزرگ و محترم دارد ـ خوشا به حال او ـ كه اين تعظيم نشانهء دلهاى با تقوا است] .

رسول الله (ص) مردم را در بنا و ساختن مساجد تشويق نمودند .

چنانكه مى فرمايند: ((من بنى لله مسجداً بنى الله له بيتاً فى الجنة))([8]) .

كسيكه مسجدى براى رضاى خدا در دنيا بسازد، خداوند براى او خانه اى در بهشت مى سازد .

آنهم براى اينكه مردم نماز خود را در آن برپا دارند و در آن به خداوند تقرب جويند و خدا را ذكر و ياد نمايند .

خداوند عز وجل مى فرمايد: )وأقم الصلاة لذكري(([9]) .

[نماز را براى ياد من بپا دار] .

 

و رسـول الله (ص) نماز جماعت را بر أمت خود در مساجـد فرض و واجب فرموده، و آنان را به آن أمر و از تخلف از آن نهى فرموده اند، پس نبايستى مسلمانان از اداى نماز در مساجد تهاون و كسالت و تخلف ورزيده از آن غافل باشند، و بايستى براى آخرت خود أجر و پاداش ذخيره كنند .

باريتعالى مى فرمايد: )يوم لا ينفع مال ولا بنون إلاَّ من أتى الله بقلب سليم(([10]) .

[آنروزى كه مال و فرزندان براى إنسان هيچ نفع و سودى نمى رساند، و تنها آنكس سـود برد كه با دل، با إخلاص، و پاك از شرك و نفاق، به درگاه خدا آيد] .

و بايد دانست كه تخلف از نماز جماعت در مساجد از صفات زشت و مذموم منافقين است، چنانكه از عبدالله بن مسعود (رض) روايت مى شود كه: (( …وما يتخلف عنها إلاَّ منافق معلوم النفاق))([11]) .

از نماز جماعت بجز منافقى كه نفاق او معلوم و آشكار است كسى ديگر تخلف نمى كند .

و مى فرمايد: ((إنًّ أثقل الصلوات على المنافقين صلاة الفجر وصلاة العشاء ولو علموا ما فيهما لأتوهما ولو حبواً))([12]) .

سختترين و سنگين ترين نمازها بر منافقين نماز صبح و نماز عشاء (خفتن) است و اگر مى دانستند چه أجر و ثواب و پاداشى در آن دو است، هر طور شده به نماز مى آمدند، اگر چه با خزيدن بود .

و بايد مسلمان بداند كه بين نماز فريضه و سنت راتبه و غير راتبه فرق بسيار زيادى است، و فرائض را آشكار كرده، و نوافل را مخفى نمايد .

رسول الله (ص) مى فرمايند: ((…… فعليكم بالصلاة في بيوتكم فإنَّ خير صلاة المرء في بيته إلاَّ المكتوبة))([13]) .

بر شماست كه در خانه هايتان نماز بخوانيد، زيرا بهترين نماز إنسان نمازى است كه در خانه مى خواند، بجز نمازهـاى فـرض كه خواندن آن در مسجد بهتر است .

و اين عام است در تمامى  نمازهاى سنت (نوافل) مگر نوافلى كه از شعائر اسلام بشمار مى رود، مانند نماز دو عيد فطر و أضحى، و نماز كسوف و خسوف، و همچنين نماز تراويح بر صحيح ترين أقوال علماء، كه خواندن آنها با جماعت و در غير از خانه خواهد بود .

پس اظهار فرائض در مساجد و مكان اجتماع مسلمانان خواهد بود، بر عكس نوافل و سنتها، در خانه و دور از مردم بهتر است، زيرا از رياكارى محفوظ است .

و اين كتاب كه آنرا (نماز جماعت) ناميده ايم به مسلمانان فارسى زبان جهان تقديم مى داريم، تا اينكه سرمشق و راهنمائى براى آنان باشد و برايشان فرض بودن نماز جماعت در مساجد آشكار و واضح با دلايل محكم از قـرآن و سنت رسول الله (ص) كه در اين كتاب ذكر كرده ايم قانع و مورد قبولشان واقع گردد .

و در پايان از بارى تعالى مسئلت داريم ما و شما را در خدمت به دين مبين إسلام و اتباع و پيروى سنت رسول اكرم (ص) قولاً و عملاً و طريقتاً موفق گرداند، و اين عمل ناچيز را خالصاً براى رضا و خشنودى خود قرار داده ما را أجر و پاداش نيك عطاء فرمايد .

وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وصحبه أجمعين .

وآخر دعوانا أن الحمد لله رب العالمين .

 

نماز در دين مبين إسـلام مقام و منـزلت بزرگى در بين سائر عبادتها را دارد، و آن ستون دين بشمار مى رود كه دين بدون آن كامل نمى گردد.

باريتعالى مى فرمايد: )إنَّ الصلاة كانت على المؤمنين كتاباً موقوتاً(([14]) .

[همانا كه نماز براى أهل إيمان حكمى  واجب و لازم است] .

نماز در تمامى  أديان آسمانى سابق وجود داشته، زيرا نماز از مستلزمات إيمان مى باشد و در أداى آن تشويق زيادى بر زبان تمامى  پيامبران آمده، آنهم بخاطر أثر مهم و بزرگى كه در تربيت و إصلاح نفس و روح، و قربت به خداوند دارد، زيرا هيچ چيز مانند نماز نفس را إصلاح و تربيت و آموزش نمى دهد، چنانكه پيامبر إبراهيم u مى فرمايد:

)رب اجعلنى مقيم الصلاة ومن ذريتي(([15]) .

[اى پروردگارم مرا بر پا دارنده نماز بساز و از نوادگانم كسانى را بر پا دارنده نماز فرما] .

و باريتعالى در شأن پيامبرش إسماعيل مى فرمايد:

)وكان يأمر أهله بالصلاة والزكاة وكان عند ربه مرضياً(([16]) .

[إسماعيل u قوم و خويشان خود را بنماز و زكات أمر مى فرمود، و نزد پروردگارش مورد خوشنودى بود] .

و باريتعالى به پيامبرش موسى u خطاب مى فرمايد: )إننى أنا الله لا إله إلاَّ أنا فاعبدنى وأقم الصلاة لذكري(([17]) .

[من هستم الله، خداى يكتا كه نيست معبودى بحق مگر من، يكتائى شايسته ذات پاك يكتاى من است، و نماز را براى ياد من بپا دار] .

و فرشتگان مادر عيسى u را ندا مى كنند:

)يا مريم اقنتى لربك واسجدى واركعى مع الراكعين(([18]) .

[اى مريم فرمانبردار پروردگارت باش، و سجود و ركوع بنما همراه ركوع كنندگان ـ يعنى عبادت خدا را بجا آور همراه عبادت كاران، نماز بخوان همراه نمازخوانان] .

و عيسى u از نعمتى كه خداوند به او عطاء فرموده است در قرآن مى فرمايد:

)وجعلنى مباركاً أينما كنت وأوصانى بالصلاة والزكاة ما دمت حياً(([19]) .

[و مرا هر كجا كه باشم براى جهانيان مايه بركت و رحمت گردانيد، و تا زنده ام به عبادت نماز و زكات سفارش فرمود] .

و وقتى باريتعالى از بنى إسرائيل عهد و پيمان گرفت يكى از مهمترين عنصرهاى آن عهد و پيمان اداى نماز بود چنانكه مى فرمايد:

)وإذ أخذنا ميثاق بنى إسرائيل لا تعبدون إلاَّ الله وبالـوالديـن إحسـانـاً وذى القربى واليتامى  والمساكين وقولوا للناس حسناً وأقيموا الصلاة وآتوا الزكاة(([20]) .

[و هنگاميكه عهد و پيمان از بنى إسرائيل گرفتيم كه بندگى منمائيد مگر خداى يكتا را، و با پدر و مادر نكوكارى كنيد، و خويشاوندان را مدد كارى، و يتيمان را سرپرستى و نگهدارى كنيد، و مسكينان و افتادگان را دستگيرى كنيد، و با زبان خوش با مردم سخن بگوئيد ـ مردم را به أمر بمعروف و نهى از منكر به خوبى واداريد ـ و نماز را بر پا داريد، و زكات مال خود را بدهيد] .

و باريتعالى پيامبر محمد را خطاب مى فرمايد:

)وامر أهلك بالصـلاة واصطبر عليها لا نسألك رزقاً والعاقبة للتقوى(([21]) .

[تو أهل بيت خود را به نماز أمر كن، و خود نيز بر نماز حق صبور باش، ما از تو رزق و روزى كسى نمى طلبيم بلكه ما بتو روزى ميدهيم، و فرجام نيك براى پرهيزكارى و ترس از خداست] .

بلى نماز ستون إسلام است كه بين بنده و خدا ارتباط ايجاد مى كند، و اين دليل محبت خداوندى و شكر نعمت اوست، و آن حد فاصل و تشخيص دهنده حقيقى بين مؤمن و كافر است، چنانكه رسول الله (ص) مى فرمايد:

((العهد الذي بيننا وبينهم الصلاة فمن تركها فقد كفر))([22]) .

عهد و پيمانى كه بين ما مسلمانان و كافران است أداى نماز مى باشد، و كسيكه نماز را ترك كند كافر شمرده مى شود .

بلى كسيكه از نماز خواندن كوتاهى كند در بقيه أركان إسلام بيشتر كوتاهى خواهد كرد، و تمامى  ارتباط او به خدا منقطع خواهد شد .

خليفه راشد أبوبكر الصديق (رض) مى فرمايد:

(اعلموا أنَّ أهم أمـركم عنـدي الصـلاة فمن ضيعها فهو لغيرها أضيع، واعلموا أنَّ لله عملاً في الليل لا يقبله في النهار، وعملاً في النهار لا يقبله فى الليل)([23]) .

بدانيد كه مهمترين أمور شما نزد من نماز است، و كسيكه نماز را ضايع كرده آنرا بجا نياورد، كارهاى ديگر را بطريق اولى انجام نخواهد داد، و بدانيد كه براى خداوند اعمالى در شب است كه انجام آن را در روز قبول نمى كند، و اعمالى در روز است كه انجام آن را در شب قبول نمى كند .

و در شرح و تفسير اين حكمت آمده كه آن أعمال نماز است .

پس كسيكه به نماز اهانت كرده و تكبر ورزد، مانند اينكه به دين مبين إسلام اهانت ورزيده و نصيب او از إسلام بقدر نصيب او از أداى نماز مى باشد، و شوق و ميل او به إسلام به اندازه شوق و ميل او در أداى نماز مى باشد، پس بر حذر باش كه خدا را ملاقات كنى و ارزشى از دين مبين إسـلام در قلب تو نباشـد، زيرا ارزش إسلام در قلب تو به اندازهء ارزشى است كه نماز در زندگى و قلب تو دارد .

 

فهرست


 

نماز اولين فرضها و واجبات ديـن مبين إسـلام بعد از شهادتين است:

 

گواهى دادن كه خدائى بحق جز خداى يكتا نيست، و گواهى دادن به اينكه محمد (ص) رسول و فرستاده خداست .

رسول الله (ص) در مكه سيزده سال مردم را به يكتا پرستى و توحيـد دعـوت فرمود، و از بت پرستى و شرك به خدا نهى كرد، و وقتى مسلمانان در روح و جان ايشان عقيده توحيد و يكتا پرستى مستقر و محكم و ثابت گرديد، و إيمان كامل به خدا و رسول خدا (ص) آوردند، خداوند نماز پنجگانه را بر مسلمانان فرض نمود، و رسول اكرم (ص) سه سال قبل از هجرت به مدينه آنرا در مكه أدا مى كردند .

فهرست


 

 

منـزلت نماز در بين ديگر عبادات

 

و چون نماز امتياز و شأن و ويژگى خاص و مهمى  در بين سائر عبادات داشت خداوند آنرا بدون واسطه و ميانجى در شب إسراء و معراج با مخاطب قرار دادن مستقيم رسول الله (ص) بر او و امتش فرض گرداند .

و به اينخاطر بود كه رسول الله (ص) وقتى أمر مهم و يا حادثه اى رخ مى داد مانند خسوف([24]) ماه و كسوف([25]) آفتاب بلا فاصله به اداى نماز بر مى خواستند، تا اينكه رحمت خداوندى شامل حال آنها شده و مشكل آنها حل شود، پس ما بايد به رسول الله (ص) اقتداء و تأسى كنيم و آن عمل را انجام دهيم .

فهرست


 

 

واجب بودن نماز جماعت

 

نماز جماعت بر مردان در حال سفر و حضر (مقيم بودن)، داشتن امنيت، و در حال ترس و خطر، در همهء اين حالتها واجب عينى است .

باريتعالى مى فرمايد: )وإذا كنت فيهم فأقمت لهم الصلاة فلتقم طائفة منهم معك وليأخذوا حذرهم وأسلحتهم فإذا سجدوا فليكونوا من ورائكم ولتأت طائفة أخرى لم يصلوا فليصلوا معك وليأخذوا حذرهم وأسلحتهم(([26]) .

[و هرگاه در ميان جماعت حاضر بودى يا رسول الله و شما ترس دشمن داشتيد، و نماز را براى جماعت بپا داشتى، بايد گروهى پشت سر تو به نماز بايستند، و گروهى به دنبال ايستند، و آن گروهى كه پشت سر تو هستند سلاح خود را بگيرند با خود، وقتى كه اينان به سجود رفتند و مشغول نماز بودند، آن طائفه ديگر از پشت شما پاسبانى شما كنند، و اين طائفه كه پشت سر تو هستند بروند براى پاس زدن، و آن گروه كه پاس مى زدند بيايند و با تو نماز بخوانند، و پرهيز و احتياط از دست ندهيد، و سلاح با خود بگيريد تا آنكه از نماز فارغ شويد] .

و در اينجا خداوند به پيامبر (ص) امر مى كند، و امر به رسول الله (ص) بمعنى امر به او و به أمت اوست، اگر آن امر دلالت خصوصيت به رسول الله (ص) نداشته باشد، پس اين آيه دليل بر واجب بودن نماز جماعت است، و اجازه ترك نماز جماعت در حال جنگ هم به ايشان نداد .

باريتعالى مى فرمايد: )وأقيموا الصلاة وآتوا الزكاة واركعوا مع الراكعين(([27]) .

[نماز را بر پا بداريد، و زكات را بدهيد، و نماز خود را با نمازگزاران انجام دهيد] .

و اين آيه بر واجب بودن نماز جماعت دلالت مى كند، و اگر مقصود فقـط اقامت نماز بـود در آخر آيه ذكر: )واركعوا مع الراكعين( نمى آمد زيرا در أول آيه امر به إقامت نماز شده بود .

فهرست


 

 

بعضى از آثار و أقوال صحابه و تابعين در وجوب نماز جماعت

 

از أبى هـريره (رض) روايت است كه رسول الله (ص) فرمودند:

((والذي نفسي بيده لقد هممت أن آمر بحطب يحتطب ثم آمر بالصلاة فيؤذّن لها ثم آمر رجلاً فيؤم الناس ثم أخالف إلى رجال فأحرق عليهم بيوتهم))([28]) .

بخدائيكه جان من در دست اوست تصميم گرفتم هيزم جمع كرده، سپس دستور دهم تا اينكه أذان بگويند، سپس مردى را به إمامت واگذارم و بطرف مردانى روم كه به جماعت حاضر نشده اند، و خانه هايشان را بر آنان آتش زنم .

و از أبى هريره (رض) روايت است : ((أتى النبي (ص) رجل أعمى  فقال: يا رسـول الله ليس لي قائد يقودني إلى المسجد، فسأل رسول الله (ص) أن يرخِّص له في بيته، فرخَّص له، فلمّا ولّى دعاه فقال له: هل تسمع النداء؟ قال: نعم، قال: فأجب))([29]) .

مرد نابينائى نزد رسول الله (ص) آمد و گفت: كسى ندارم كه مرا به مسجد برساند و از آنحضرت إجازه خواست تا در خانه اش نماز بخواند، آنحضرت به او إجازه داد و وقتى آن مرد از آنجا دور شد و رفت او را صدا كرد و فرمود: آيا أذان را مى شنوى؟ جواب داد بلى، فـرمود: پس جواب أذان را بده، يعنى نماز را با جماعت أدا كن .

و أحاديث خيلى زيادى در وجوب نماز جماعت در مسجد وارد شده كه ما به اين چند حديث اكتفا مى كنيم .

 

از أميرالمؤمنين عمر بن الخطاب (رض) روايت است كه گفت: (ما بال أقوام يتخلفون، يتخلَّف بتخلّفهم آخرون، والله لقد هممت أن أرسل إليهم فيجأ في أعناقهم ثم يُقال: اشهدوا الصلاة)([30]) .

چرا و براى چه افرادى از حضور جماعت تخلف مى كنند، و به خاطر تخلف آنان، ديگران نيز تخلف مى كنند، بخدا سوگند كه تصميم گرفتم بر آنان مردانى بفرستم تا به گردنشان بزنند وبه آنها بگويند: به نماز جماعت حاضر شويد .

و همچنين براى أمراء و فرمانداران شهرها نوشت: (إنَّ أهم أمركم عندي الصلاة فمن حفظها فقد حفظ دينه، ومن ضيّعها فهو لما سواها أضيع، ومن المحافظة عليها أداؤها جماعة فى المسجد، وفي رواية: ولا حظ في الإسلام لمن ترك الصلاة)([31]) .

مهمترين أمور شما نزد من نماز است، پس كسيكه آنرا حفظ كند دين خود را حفظ كرده، و كسيكه آنرا ضايع كند، ضايع كردن چيزهاى ديگر براى او آسانتر است، و از محافظت كردن آن اينست كه نماز با جماعت و در مسجد خوانده شود ودر روايتى: وهيچ بهره و نصيب وخوشبختي در إسلام نيست، براى كسيكه نماز را ترك كند  .

أبوهريره (رض) مى گويد:

(لأن يمتلئ أذن ابن آدم رصاصاً مذاباً خيرٌ له من أن يسمع المنادي ثم لا يجبه)([32]) .

اگر گوش بنى آدم پر از سرب ذوب شده گردد بهتر است از اينكه صداى مؤذن را بشنود ولى آن را إجابت نكند .

از عبدالله بن عباس رضى الله عنهما سؤال شد:

مردى است كه شب را به عبادت و نماز مى گذراند، و روز را به روزه، ولى نماز جماعت و جمعه حاضر نمى شود .

جواب داد: او در جهنم خواهد بود، و بار ديگر بعد از يكماه از او همين سؤال شد، بار ديگر همان جواب را داد) .

عبدالله بن مسعود و أبو موسى الأشعرى رضى الله عنهما مى گويند: (من سمع المنادي ثم لم يجبه من غير عذر فلا صلاة له)([33]) .

كسيكه أذان را بشنود ولى جواب آنرا ندهد و به نماز جماعت نرود در حاليكه هيچ عذرى ندارد نماز او صحيح نيست .

على بن أبي طالب رضى الله عنهما مى گويد:

(من سمع النداء فلم يأته لم تجاوز صلاته رأسه إلاَّ بالغذر)([34]) .

كسيكه أذان را بشنود ولى به مسجد نيايد، نماز او از سرش بالاتر نمى رود، يعنى نماز او قبول نمى شود مگر اينكه عذر داشته باشد .

على بن أبي طالب (رض) مى گويد: (لا صلاة لجار المسجد إلاَّ في المسجد، فيقل له: يا أمير المؤمنيـن من جار المسجد؟ قال: من سمع النداء)([35]) .

همسايه مسجد نماز او صحيح نيست مگر در مسجد است، گفته شد: اى أمير المؤمنين همسايه مسجد چه كسى است؟ فرمود: كسى كه أذان را بشنود همسايه مسجد است .

عطاء بن أبى رباح و أبو ثور رحمة الله عليهم مى گويند: (حضور نماز جماعت فرض است)([36]) .

إمام شافعى رحمة الله عليه مى گويد:

(فلا أرخص لمن قدر على صلاة الجماعة في ترك إتيانها إلاَّ من عذر)([37]) .

كسيكه مى تواند به نماز جماعت حاضر شود إجازه تخلف از نماز جماعت به او نمى دهم، مگر اينكه عذر داشته باشد .

إمام خطابى رحمة الله عليه گويد:

(حضور نماز جماعت در مساجد واجب است، زيرا اگر سنت بود عبدالله بن أم مكتوم كه نابينا بود أولى تر بود كه از آن تخلف كند، و همچنين براى كسانيكه ضعيف و نابينا هستند مانند او واجب است) .

عطاء بن أبي رباح گويد:

(فليس لأحد من خلق الله في الحضر والقرية رخصة في أن يدع الصلاة)([38]) .

رخصتى براى هيچ كس از بشر نيست، چه كسى كه مقيم باشد، و چه كسى كه در قريه (مسافر) باشد از نماز جماعت تخلف كند .

إمام الأوزاعى رحمة الله عليه گويد:

(هيـچ گناهى بعد از شرك به خـدا بزرگتر از تأخير نماز از وقت خود، و كشتن مؤمنى بغير حق نيست) .

فهرست


 

 

حكمت فرض شدن نماز جماعت و منافع آن:

 

هيچ شكى نيست كه دين مبين إسلام دينى است كه مردم را به تضامن، و پيوستگى، و تآلف، و محبت، و ترابط، و أخوت و برادرى با هم، دعوت مى كند .

پس خداوند متعال براى زنده كردن چنين چيزها و تقويت آن بعضى از عبادتها را بر بندگان خود فرض و واجب فرموده كه از جمله اين عبادتها نماز جماعت مى باشد، و آنهم در هر شبانه روز پنج بار با برادران مسلمان خود در مسجد كنار هم و پشت سر هم ايستاده و با خداى خود ذكر و مناجات مى كنند و در مسجد با همديگر ملاقات كرده، روابط برادرانه را محكمتر و استوار مى سازند، در اينجاست كه برادران مسلمان احساس همدردى مى كنند، و مى دانند كه هدف آنان يكى است و آنهم رضا و خوشنودى باريتعالى است .

و در برابر خدا با خشوع و خضوع كامل ايستاده و با او مناجات مى كنند، و هيچ فرقى بين فقير و ثروتمند، و أمير و مأمور، و جاهل و نادان، و دانشمند نخواهد بود، بلكه همگى در يك صف ايستاده اند .

اين باعث مى شود كه برادران مسلمان با هم ألفت و مودت بگيرند و از حال مادى و معنوى همديگر با خبر شوند، و باعث رفع بسيارى از مشكلات نيز خواهد بود، و اين اجتماع است كه باعث سربلندى و عزت إسلام در جامعه بشرى خواهد بود .

باريتعالى مسلمانان را خطاب مى فرمايد:

)يا أيها الذين آمنوا اركعوا واسجدوا واعبدوا ربكم وافعلوا الخير لعلكم تفلحون وجاهدوا في الله حق جهاده هو اجتباكم وما جعل عليكم في الدين من حرج ملة أبيكم إبراهيم هو سمّاكم المسلمين من قبل وفي هذا ليكون الرسول شهيداً عليكم وتكونوا شهداء على الناس فأقيموا الصلاة وآتوا الزكاة واعتصموا بالله هو مولاكم فنعم المولى ونعم النصير(([39]) .

[اى مردميكه إيمان آورده ايد به نماز ايستيد و براى خداى يكتا ركوع و سجود بجا آوريد، و پروردگارتان خداى يكتا را ـ نه غير او را ـ عبادت كنيد، و كارهاى خير انجام دهيد تا رستگار شويد، و در راه خدا جهاد كنيد آنچنانكه شايسته جهاد در راه او است ـ جهاد با دشمنان خدا، جهاد به نفس و هوى، جهاد با شر و فساد ـ براى اينكه خداى متعال شما مسلمانان را براى اين مسئوليت بزرگ برگزيد ـ و دينى به شما سپرد كه موافق فطرت و سرشت آدمى  است، و از همه طرف رحمت خدا با آن همراه است، و در آن هيچ نوع سختى فوق طاقت نيست ـ دين پدرتان إبراهيم است ـ دين توحيد و يكتا پرستى است كه از عهد إبراهيم u تا خاتم الأنبياء بهم متصل است، خداى يكتا، شما أمت محمد (ص) را مسلمان ناميد تا دل و روى را بخدا تسليم كنيد، كه أمت مسلمان بر يك راه راست است، اين أمانت عظيم كه بشما سپرده شد تا پيغمبر خدا محمد (ص) گواه بر اين أمت باشد، و راه سلوك أمت را تعيين فرمايد، و شما أمت محمد بر همه مردم گواه باشيد، راه راست و سلوك صحيح را براى جهانيان تعيين كنيد ـ شما أمت محمد قيّم و سرپرست و راهنـماى جهانيان هستيد، ـ و نماز بپا داريد، و زكات را بدهيد، و اعتصام و اعتماد بر خداى يكتا داشته باشيد، تا او تعالى دوست و يارى دهنده شما باشد، كه خداى متعال چه دوست خوب، و چه يارى دهنده خوبى است، سبحانه و تعالى] .

نماز جماعـت در إسـلام براى از بين بردن فاصله هاى طبقاتى در جامعه مى باشد، چه از نظر نـژاد پرستى و قوميت، و چـه از نظر سياه و سرخ بودن .

همچنين اجتماع مسلمانان در مسجد براى نماز جماعت باعث مى شود خداوند بركات و رحمات خود را بر آنان نازل فرمايد .

فهرست


 

 

جـزاى كسانيكه نماز جماعت را بدون عذر ترك مى كنند:

 

نماز جماعت مزيّت مهمى  در جامعه إسلامى  دارد، و نبايد در أداى آن تهاون و تساهل و كسالت ورزيد، و چنانكه از أحاديث زير واضح است عدم حضور جماعت باعث عدم قبول نماز او مى شود، و معلوم است كسيكه نماز او كامل نيست به بقيه أعمال و كردار او نگاه نمى شود .

عبدالله بن عباس رضى الله عنهما روايت مى كند كه رسول الله (ص) فرمودند:

((مـن سمع المنادى فلم يمنعه مـن اتباعه عذر ـ قالوا: وما العذر؟ ـ قال خوف أو مرض لم تقبل منه الصلاة التي صلّى))([40]) .

كسيكه أذان را شنيد و در إجابت كردن آن عذرى او را منع نكرد، گفتند عذر مانند چه؟ فرمود: مانند ترس از دشمن، و يا مرض ؛ نماز او قبول نمى شود .

يعنى نمازى كه در خانه مى خواند از او قبول نمى شود .

همچنين در حديث ديگرى روايت مى كند كه آنحضرت (ص) فرمودند:

((من سمع النداء فلم يأته فلا صلاة له إلاَّ من عذر))([41]) .

كسيكه أذان را بشنود ولى به نماز جماعت حضور نيابد نماز از او قبول نمى شود، مگر اينكه عذر داشته باشد .

و از أبى الدرداء (رض) روايت است كه فرمود از رسول اكرم (ص) شنيدم كه مى فرمود:

((ما من ثلاثة في قرية ولا في بدو لا تقام فيهم الصلاة إلاَّ قد استحوذ عليهم الشيطان فعليكم بالجماعة فإنَّما يأكل الذئب من الغنم القاصية))([42]) .

هر سه نفرى كه در قريه و يا باديه نشينى باشند و نماز جماعت را بر پا نكنند، كسانى هستند كه شيطان بر دل آنان سخت إحاطه كرده، پس بر شماست كه به جماعت حاضر شويد، زيرا گرگ هميشه گوسفندى را كه از چوپان دور شده مى خورد .

 

فهرست


 

بعضى از آداب رفتن به نماز جماعت:

 

 &مستحب است براى كسيكه از خـانه خارج شده و به نماز جماعت مى رود با وضوء باشد خداوند مى فرمايد:

)إنَّ الله يحب التوابين ويحب المتطهرين(([43]) .

[همانا كه خداوند توبه كاران را دوست مى دارد، و پاكيزكان را دوست مى دارد] .

 &وقتى بطرف مسجد مى رود دستهاى خود را به داخل هم گره نزد .

رسول الله (ص) مى فرمايد:

((إذا توضأ أحدكم فأحسن وضوءه، ثم خرج عامداً إلى المسجد فلا يشبكنّ يديه فإنَّه في صلاة))([44]) .

اگر يكى از شما وضوء گرفت و آنرا كامل و تمام كرد سپس بقصد مسجد براى نماز بيرون رفت، بين دو دست خود گره نزند، يعنى داخل هم نكند، زيرا او در حالت اداى نماز مى باشد([45]) .

& مستحب است در حال رفتن به نماز نظيف و پاكيزه بوده خود را شيك كند، زيرا إسلام توصيه مى كند به اينكه مسلمان بايد منظر او زيبا بوده و از منظر زشت و ناپسند و پليد دورى كند و زيور و زينت دادن خود جزئى از آداب نماز مى باشد .

باريتعالى مى فرمايد:

)يا بني آدم خذوا زينتكم عند كل مسجد وكلوا واشربوا ولا تسرفوا إنَّه لا يحب المسرفين(([46]) .

[اى فرزندان آدم در مقام عبادت لباس زينت بپوشيد، از نعمتهاى خدا بخوريد و بياشاميد، و اسراف مكنيد كه خداوند اسراف كنندگان را دوست نمى دارد] .

رسول الله (ص) به مسلمانان اين آداب را آموزش مى دادند، و به آنان توصيه مى فرمودند تا به اين آداب عمل كنند و در هيئت و مظهر خود زيبا باشند .

و آنحضرت (ص) مى فرمايند:

((لا يدخل الجنة مـن كان فى قلبه مثقال ذرّة من كبر فقال رجل: يا رسول الله إنَّ الرجل يحب أن يكون ثوبه حسناً ونعله حسناً، قال: إنَّ الله جميل يحب الجمال الكبر بطر الحق و غمط الناس))([47]) .

كسيكه در قلب او مثقالى از يك انـدك از كبر و غرور باشد وارد بهشت نمى شود، يكى از ياران سؤال كرد: اى پيامبر فردى دوست دارد لباس او خوب و زيبا باشد، و همچنين كفش و پاپوش او زيبا و قشنگ باشد! آنحضرت فرمودند: خداوند زيبا و قشنگ است، و زيبائى و قشنگى را دوست دارد، كبر و غرور ناخشنودى و عدم رضايت از حق و تحقير مردم و ناچيز شمردن مردم است .

پس ظرافت و لطافت و زيبائى، و عـدم اسراف و تكلف در آن، و حسن منظر، از آداب إسلام مى باشد .

& همچنين از آداب رفتن به نماز است كه انسان از تمامى  عيبها دور بوده خوش بو و دندانهاى خود را مسواك بزند .

از أبى هريره (رض) روايت است كه رسول الله فرمودند:

((لولا أن أشق على أمتي لأمرتهم بالسواك عند كل صلاة))([48]) .

اگر ترس از اين نبود كه بر أمت من مشقت و سختى وارد شود، به آنها أمر مى كردم تا در نزد هر نماز دندانهاى خود را مسواك بزنند .

و بر إنسان است كه از بوهاى بد و ناپسند خوددارى كرده دورى جويد، زيرا دين مبين إسلام كسانى را كه پياز و سير و يا كرّات و تربچـه بودار خورده اند از دخول به مسجد نهى مى كند تا اينكه فرشتگان و بردران نمازگذار آنها از بوى بد و ناپسند آنان آزار و أذيت نبينند .

از جابر بن عبدالله (رض) روايت است كه رسول الله (ص) فرمودند:

((من أكل ثوماً أو بصلاً فليعتزلنا وليعتزل مسجدنا وليقعد في بيته))([49]) .

كسيكه سير و يا پياز خورده از ما و از مسجد ما كناره گيرى كرده و در خانه اش بنشيند .

و از اين بوهاى بد و ناپسند كشيدن سيگار، و چپق، و غليان است كه بوى بد آن از دهان و لباس آن أشخاص بر مى خيزد، پس از اين كار حرام و بد و ناپسند دورى جوئيد، زيرا فرشتگان و مردم از بوى بد آن اذيت وآزار مى شوند .

& از آداب رفتن به نماز است اينكه اگر اقامه گفته شد بايد فرد آرامش خويش را حفظ نمايد و در رفتن شتاب نكند .

از أبى هريـره (رض) روايت است كه رسول الله (ص) فرمودند:

((إذا أقيمت الصلاة فلا تأتوها تسعون واتوها تمشون وعليكم السكينة فما أدركتم فصلوا وما فاتكم فأتموا))([50]) .

چون نماز اقامه گرديد با شتاب به سوى نماز نرويد، بلكه با آرامش برويد، پس آنچه از نماز دريافتيد بخوانيد، وآنچه از شما فوت شد بعد از سلام تكميل كنيد .

& همچنين از آداب رفتن به مسجد خواندن أوراد و أذكار وارده در سنت پيامبر (ص) مى باشد كه مى توانيد به كتاب أذكار و أوراد مراجعه كنيد([51]) .

و وقتى به مسجد رسيديد پاى راست خود را جلو كرده اين دعا را بخوانيد:

أولاً: صلوات و درود بر محمد (ص) فرستاده سپس بگوئيد: (اللهم اغفر لي وافتح لي أبواب رحمتك) .

بار الهى گناهان مرا ببخش و درهاى رحمت خود را بر روى من باز فرما .

و وقتى از مسجد خارج مى شويد پاى چپ خود را جلو كرده و صلوات بر محمد (ص) فرستاده بگوئيد: (اللهم اغفر لي وافتح لي أبواب فضلك) .

بار إلهى گناهان مرا ببخش و درهاى فضل و فضيلت خود را بر روى من باز فرما .

و وقتى به مسجد داخل شديد با صداى بلند سلام كرده و قبل از نشستن دو ركعت نماز تحيه مسجد بخوانيد .

رسول الله (ص) مى فرمايد: ((إذا دخل أحدكم المسجد فليركع ركعتين قبل أن يجلس))([52]) .

هنگامى  كه يكى از شما داخل مسجد شد دو ركعت نماز قبل از اينكه بنشيند بخواند .

و بعد از آن در صف أول و دست راست إمام اگر امكان پذير بود بدون ايجاد مزاحت براى مردم بنشيند، چنانكه رسول الله (ص) مى فرمايد:

((إنَّ الله وملائكته يصلون على ميامن الصفوف))([53]) .

خداوند و فرشتگان او براى كسانيكه در دست راست إمام هستند طلب مغفرت مى كنند .

سپس به ذكر خدا و تلاوت قرآن مشغول شده تا اينكه وقت أداى نماز برسد .

 

فهرست


 

تعدادى كه جماعت با آنها منعقد مى شود:

 

قبلاً بايستى ذكر كنيم كه نماز جماعت بر چه كسى واجب است:

نماز جماعت بر مردى كه آزاد بوده، برده نباشد، و هيچ عذر شرعى در عدم حضور او به جماعت نداشته باشد واجب است .

أما تعدادى كه جماعت با آنها منعقد مى گردد دو نفر مى باشد، يكى إمـام، و ديگرى مأموم، و هر چه تعداد أشخاص زيادتر شود آن نماز نزد خداوند محبوبتر خواهد بود، رسول الله (ص) مى فرمايد:

((صلاة الرجل مع الرجل أزكى من صلاته وحده، وصلاته مع الرجلين أزكى من صلاته مع الرجل، وما كان أكثر فهو أحب إلى الله))([54]) .

نماز يك فرد با ديگر از نماز او به تنهائى بهتر است، و نماز او با دو نفر از نماز او با يك نفر بهتر است، و هر چه تعداد نمازگذاران بيشتر باشد نزد خداوند آن نماز محبوبتر خواهد بود .

و اگر يكى از جماعتهاى دو نفره بچه و يا زن باشد، جماعت نيز بر پا مى شود، و آنرا جماعت مى گويند .

عبدالله بن عباس رضى الله عنهما روايت مى كند:

((بتُّ عند خالتي ميمونة فقام النبي (ص) يصلي من الليل فقمت أصلي معه فقمت عـن يساره فأخذ برأسي فأقامني عن يمينه))([55]) .

شبى نزد خاله ام ميمونه خوابيدم([56]) و رسول الله (ص) براى خواندن نمـاز تهجد ـ يعنى سنت شب بلند شد ـ من هم بلند شدم تا با او نماز بخوانم، و در دست چپ او ايستادم، آنحضرت سرم را گرفت و مرا به دست راست خود برد در حاليكه او در نماز بودند .

اين حديث دلالت مى كند كه با دو نفر هم جماعت منعقد مى شود .

إمام مسلم رحمة الله عليه در حديث ديگرى روايت مى كند كه ابن عباس رضى الله عنهما گفت: ((فأقامني عن يمينه و أقام المرأة خلفنا))([57]) .

پس مرا به دست راست خود برد، و زن يعنى أم المؤمنين ميمونه را پشت سرمان قرار داد .

از شرحبيل روايت است كه گفت: شنيدم جابر بن عبدالله مى گويد: ((كان رسول الله (ص) يصلي المغرب فجئت فقمت عن يساره فأقامني عن يمينه))([58]) .

شنيدم رسول الله (ص) نماز مغرب را مى خواندند، من آمدم و دست چپ او ايستادم، پس مرا به دست راست خود برد .

 

فهرست


 

بعضى از آداب نمازجماعت:

 

اگر فردى داخل مسجد شد و نماز بر پا بود بايد بلا فاصله به إمام اقتداء كند در هر حاليكه إمام بود، حال چه در أول نماز و يا در آخر آن باشد .

أبوهريرة (رض) روايت مى كند كه رسول الله (ص) فرمودند: ((إذا جئتم إلى الصلاة ونحن سجود ؛ فاسجدوا، ولا تعدوها شيئاً، ومن أدرك ركعة فقد أدرك الصلاة))([59]) .

اگر به نماز آمديد و ما را در حال سجـود ديديد شما هم به سجده برويد ولى آنرا ركعتى ندانيد، و كسيكه به يك ركعت از نماز برسد، به نماز جماعت رسيده است .

از إمام چه در تكبيرة الإحـرام و چه در ركوع، و يا رفع از ركوع، و يا سجود، و يا رفع از سجود، و غيره سبقت نگيريد، زيرا اين عمل حرام است و رسول الله (ص) از آن نهى فرموده اند .

از أنس بن مالك (رض) روايت است كه گفت: ((صلى بنا رسول الله (ص) ذات يوم فلما قضى الصلاة أقبل علينا بوجهه فقال: أيها الناس إنّي إمامكم فلا تسبقوني بالركوع، ولا بالسجود، ولا بالقيام، ولا بالانصراف، إنّي أراكم أمامي ومن خلفي))([60]) .

روزى رسول الله (ص) با ما نماز خواند، و وقتى از نماز سلام داد رو به ما كرد و فرمود: اى مردم من إمام شما هستم پس بر من سبقت و پيشى نگيريد، نه در ركوع، و نه در سجود، و نه در بلند شدن از ركوع و سجود، و نه در سلام دادن از نماز، از من سبقت وپيشى نگيريد، من شما را از جلو و پشت سر خود مى بينم .

از أبى هريـره (رض) روايت است كه رسول الله (ص) فرمودند: ((أما يخشى أحدكم إذا رفع رأسه قبل الإمـام أن يجعل الله رأسه رأس حمار أو يجعل صورته صورة حمار))([61]) .

آيا يكى از شما كه قبل از إمام سرش را از سجده بلند مى كند، نمى ترسد خداوند سرش را به سر الاغ، و صورت و جسم او را به صورت و جسم الاغ تبديل كند؟

و از أبى هريره (رض) روايت است كه رسول الله (ص) فرمودند: ((إنّما جعل الإمام ليأتم به فإذا كبّر فكبروا، وإذا ركع فاركعوا، وإذا قال سمع الله لمن حمده، فقولوا: ربنا ولك الحمد، وإذا سجد فاسجدوا، وإذا صلى جالساً، فصلوا جلوساً أجمعون))([62]) .

إمام براى اين است تا از او پيروى و متابعت شود، پس وقتى تكبيرة الإحـرام گفت شما نيز بعد از او تكبيرة الإحرام بگوئيد، و اگر به ركوع رفت شما نيز بعد از او به ركوع برويد، و اگر بعد از بلند شدن از ركوع گفت سمع الله لمن حمده شما: ربنا ولك الحمد بگوئيد، و اگر به سجده رفت، شما نيز به سجده برويد، و اگر نماز را در حال نشستن خـوانـد شما نيز همگى يتان نماز را در حال نشستن بخوانيد .

 

فهرست


 

عذرهايى كه مى شود با آنها نماز جماعت را ترك كرد:

  • شدت وزش بـاد، و باريدن باران، و سرماى خيلى سرد، و شدت گرماى ظهر .

  • مريـض بـودن، و اينكه اگر بـه جماعت حاضر شد به او مشقت وارد مى شود .

  • ترس از دشمن، مانند ترس از مال و جان و ناموس خود .

  • فشار آوردن إدرار و مدفوع .

از عائشة رضى الله عنها روايت است كه گفت شنيدم رسول الله (ص) مى فرمايند: ((لا صلاة بحضرة الطعام ولا هو يدافعه الأخبثان))([63]) .

با حاضر شدن خوراك بر سفره نماز نيست، و همچنين اگر بر فردى إدرار و يا مدفوع فشار آورد نماز جماعت ساقط مى شود .

  • خـوردن چيز بد بو مانند پياز و سير، و دليل آن قبلاً ذكر كرديم .

  • خواب بودن، و همچنين لخت و برهنه بودن، و غير از اينها .

 

فهرست


 

فضيلت نماز جماعت:

 

نماز جماعت فضيلتهاى بسيار زيادى دارد .

عبدالله بن عمر رضى الله عنهما روايت مى كند كه رسول الله (ص) فرمودند: ((صلاة الجماعة أفضل من صلاة الفرد بسبع وعشرين درجة))([64]) .

نماز جماعت بر نماز فرد و تنهائى به بيست و هفت درجه فضيلت و برترى دارد .

پس چه بهتر از اينكه إنسان مؤمن هميشه با جماعت، و در مسجد نماز بخواند تا اين فضيلت را كسب نمايد .

إنسان هر گامى  كه براى رفتن به مسجد بر مى دارد خداوند براى او أجر و پاداش مى نويسد .

أبوهريره (رض) روايت مى كند كه رسول الله (ص) فرمودند: ((صلاة الرجل في جماعة تضعف على صـلاته في بيته وفي سوقه خمساً وعشرين ضعفاً ذلك ؛ أنَّه إذا توضأ فأحسن الوضوء ثم خرج إلى المسجد لا يخرجه إلاَّ الصلاة لم يخط خطوة إلاَّ رفعت له بها درجة وحطت عنه بها خطيئة، فإذا صلى لم تزل الملائكة تصلي عليه ما دام في مصلاه ما لم يحدث، تقول: اللهم صل عليه، اللهم ارحمه، ولا يزال في صلاة ما انتظر الصلاة))([65]) .

نماز فرد در جماعت بيست و پنج برابر نماز در خانه و بازار به أجر و پاداش او از إضافه مى شود، زيرا اگر بطور كامل وضوء گرفت سپس بسوى مسجد خارج شد، و خروج او فقط براى أداى نماز در مسجد بود، هر گامى  كه بر مى دارد به أجر و پاداش و ثواب او يك درجه إضافه، و از گناه او يك سيئه كاسته مى شود، و وقتى نماز را خواند همچنان فرشتگان بر او درود مى فرستند تا وقتى در جاى نمازش مى باشد، اگر وضوى خود را باطل نكند، و فرشتگان مى گويند: بار إلهى بر او درود بفرست، بار إلهى او را رحمت كن، و او در حالت نماز است تا هنگامى  كه منتظر نماز بعدى است .

وقتى إنسان در جماعت نماز مى خواند از رياكارى و نفاق و دو روئى إيمن و پاك خواهد بود .

از عبدالله بن مسعود (رض) روايت است كه مى گويد: ((من سرّه أن يلقى الله غداً مسلماً فليحافظ على هؤلاء الصلوات حيث ينادى بهنّ، فإنَّ الله شرع لنبيكم (ص) سنن الهدى، وإنَّهنَّ من سنن الهدى، ولو أنَّكم صليتم في بيوتكم كما يصلي هذا المتخلف في بيته، لتركتم سنة نبيكم، ولو تركتم سنة نبيكم لضللتم، وما من رجل يتطهر فيحسن الطهور ثم يعمد إلى مسجد من هذه المساجد إلاَّ كتب الله له بكل خطوة يخطوها حسنة، ويرفعه بها درجة، ويحط عنه بها سيئة، ولقد رأيتنا وما يتخلف عنها إلاَّ منافق معلوم النفاق، ولقد كان الرجل يؤتى به يهادى بين الرجلين حتى يقام فى الصف))([66]) .

كسيكه مى خواهد خداوند را ملاقات كند در حاليكه مسلمان است، پس بر اين نمازها كه براى آن أذان گفته مى شود محافظت كند، زيرا خداوند براى پيامبر شما سنتهائى كه مردم را به راه مستقيم هدايت كند تشريع و قانون گذارى كرده، و اين نمازها جزو اين سنتهاست، و اگر نمازها را در خانه هايتان خوانديد، همچنانكه اين متخلف از نماز در خانه اش مى خواند، سنت پيامبرتان را ترك كرده ايد، و اگر سنت پيامبرتان را ترك كنيد گمراه خواهيد شد، و مردى كه وضوء را بطور كامل گرفته سپس به طرف مسجدى از اين مساجد بحركت آيد، خداوند براى هر گامى  كه بر مى دارد يك نيكى نوشته، و درجه اى او ثواب و أجر به او إضافه كرده، و گناهى از گناهان او كاسته مى كند، و در زمان پيامبر (ص) هيچكس از نماز جماعت تخلف نمى كرد مگر منافقى كه نفاق او ظاهر و آشكار بود، و در آن زمان دو طرف مرد مريض را مى گرفتند تا او را در صف نماز قرار دهند و با جماعت نماز بخواند .

از أبى هريـره (رض) روايت است كه رسول الله (ص) فرمودند: ((من غدا إلى المسجد أو راح أعد الله له نزله من الجنة كلّما غدا أو راح))([67]) .

كسيكه صبح و شام بـراى نماز جماعت به طرف مسجد مى رود، هر اندازه به مسجد رود خداوند براى او در بهشت مهمانى فراهم مى كند .

از بريدة (رض) روايت است كه رسول الله (ص) فرمودند: ((بشّر المشائين في الظلم إلى المساجد بالنور التامّ يوم القيامة))([68]) .

به كسانى كه در تاريكى شبها به مساجد مى روند بشارت بده كه در قيامت از نورى كامل برخوردار خواهند شد .

فهرست


 

 

فضيلت نماز صبح و عشاء:

 

از عثمان بن عفان (رض) روايت است كه گفت شنيدم رسول الله (ص) مى فرمايد: ((من صلّى العشاء في جماعة فكأنّما قام نصف الليل، ومن صلّى الصبح في جماعة فكأنّما صلّى الليل كلّه))([69]) .

كسيكه نماز عشاء را با جماعت بخواند، مانند اينكه نصفى از شب را در نماز گذرانده، و كسيكه نماز صبح را نيز با جماعت بخواند، مانند اينكه تمامى  شب را در نماز گذرانده است .

و أبوهريـره (رض) روايت مى كند كه رسول الله (ص) فرمودند: ((لو يعلمون ما في العتمة والصبح لأتوهما ولو حبواً))([70]) .

اگر مردم مى دانستند چـه ثواب و پاداشى در نماز عشاء و نماز صبح است به مسجد مى آمدند اگر چه بطور خزيدن باشد .

و در حديث ديگر روايت مى كند كه آنحضرت (ص) فرمودند: ((ليس صلاة أثقل على المنافقين من صـلاة الفجر والعشاء ولو يعلمون ما فيهما لأتوهما ولو حبواً))([71]) .

هيچ نمازى بر منافقين مانند نماز صبح و عشاء سخت نيست و اگر مى دانستند چه أجـر و ثوابى در آن دو است به نماز حاضر مى شدند اگر چه بطور خزيدن باشد .

 

فهرست


 

فضيلت نماز صبح و عصر:

 

أبو موسى الأشعرى (رض) روايت مى كند كه رسول الله (ص) فرمودند: ((من صلّى البردين دخل الجنّة))([72]) كسيكه نماز صبح و نماز عصر را با جماعت بخواند داخل بهشت مى شود .

إمام الخطابى گويد: (بَرْدَيْن) ناميده شده است، زيرا در دو طرف روز ـ يعنى أول و آخر آن ـ وقتى هوا خوب مى شود و گرمى  آن از بين مى رود خوانده مى شود .

أبوزهير عمّار بن رؤيبة (رض) روايت مى كند كه گفت شنيدم رسول الله (ص) مى فرمايند:

((لن يلج النار أحد صلّى قبل طلوع الشمس وقبل غروبها ـ يعني الفجر والعصر ـ))([73]) .

كسيكه قبل از طلوع آفتاب (نماز صبح) و قبل از غروب آفتاب (يعنى نماز عصر) را بخواند داخل جهنم نمى شود .

جندب بن عبدالله بن سفيان (رض) روايت مى كند كه رسول الله (ص) مى فرمايد: ((من صلى الصبح فهو في ذمـة الله فلا يطلبنكم الله من ذمته بشيء فيدركه فيكبه في نار جهنم))([74]) .

كسيكه نماز صبح را در جماعت بخواند در حفظ و أمان خداست، پس اى بنى آدم كارى مكن كه خداوند تو را بازخواست كند و در حفظ و أمان او نباشى، و به اينخاطر تو را به جهنم داخل كند .

أبوهريره (رض) روايت مى كند كه رسول الله (ص) فرمودند: ((يتعاقبون فيكم ملائكة بالليل وملائكة بالنهار ويجتمعون في صـلاة الصبح والعصر ثم يعرج الذين باتوا فيكم فيسألهم ربهم وهو أعلم بهم كيف تركتم عبادى فيقولون تركناهم وهم يصلون وأتيناهم وهم يصلون))([75]) .

فرشتگانى پى در پى بر شما وارد مى شوند، گروهى شب مى آيند و گروهى روز مى آيند، و اينها صبح و عصر با هم يك جا جمع مى شوند، سپس آنانيكه شب را با شما گذرانده اند به طرف آسمان بالا مى روند، خداوند در حاليكه حال انسانها را از فرشتگان بهتر مى داند از آنها سؤال مى كند: چگونه و در چه حالى بندگانم را ترك كرديد؟ آنها مى گويند: آنها را ترك كرديم در حاليكه نماز مى خواندند، و به آنان وارد شديم در حالى كه نماز مى خواندند .

جرير بن عبدالله البجلى (رض) روايت مى كند شب چهاردهمى  بود كه نزد رسول الله (ص) نشسته بوديم و آنحضرت به ماه نگاهى كرد و فرمود: ((إنَّكم سترون ربكم كما ترون هذا القمر لا تضامون في رؤيته فإن استطعتم أن لا تغلبوا على صلاة قبل طلوع الشمس وقبل غروبها فافعلوا))([76]) .

همانا همه شما ـ يعنى مؤمنان ـ خدا را خواهيد ديد، همچنانكه همه شما اين ماه شب چهاردهم را مى بيند و در ديدن آن هيچ مزاحمت و مانعى براى شما ايجاد نمى شود، پس اگر توانستيد كه بر شما نمازى قبل از طلوع آفتاب ـ يعنى نماز صبح ـ و نمازى قبل از غروب آفتاب ـ يعنى نماز عصر ـ غلبه نكند اين كار را بكنيد([77]) .

از بريده (رض) روايت است كه رسول الله (ص) فرمودند: ((من ترك صلاة العصر فقد حبط عمله))([78]) .

كسيكه نماز عصر را عمداً ترك كند تمام أعمال و كردار او باطل مى شود .

والله ولى التوفيق وآخر دعوانا أن الحمدلله رب العالمين .

 

وصلى الله وسلم على نبينا محمد وعلى آله وصحبه أجمعين

 

فهرست


 

([1]) سوره أعراف آيه 31 .

([43]) سوره البقره آيه 222 .

([44]) رواه أبوداود 1/38 حديث رقم 562 (عون المعبود) 2/268 ـ 269، وصحيح سنن أبي داود 1/168 .

([45]) زيرا گره زدن بين دستها از صفات تنبلى و كسالت مى باشد .

([46]) سوره الأعراف آيه 31 .

([47]) رواه مسلم في كتاب الإيمان حديث رقم 91 .

([48]) متفق عليه .

([49]) متفق عليه .

([50]) رواه مسلم في كتاب المساجد 1/420 باب 38 حديث 602 .

([51]) مانند كتاب الأذكار إمام نووي، وحصن المسلم، وغير از اينها .

([52]) متفق عليه .

([53]) رواه أحمد وأبوداود حديث 676، 2/372، وصحيح سنن أبي داود 1/199، وانظر فتح الباري 2/213، سنن الكبرى للبيهقي 3/103، والترغيب والترهيب 1/320، وغيرهم .

([54]) رواه أبو داود صحيح سنن أبي داود حديث 554، 1/165 وصحيح نسنن النسائي حديث 842، والحاكم وصححه 3/269 .

([55]) متفق عليه .

([56]) ميمونه يكى از أمهات المؤمنين و همسر رسول اكرم (ص) مى باشد .

([57]) متفق عليه .

([58]) رواه ابن ماجـه 1/175، صحيح سنن ابن ماجه حديث 794، 1/160.

([59]) رواه أبوداود 1/553، صحيح سنن أبي داود حديث 893، 1/252، والدارقطني في السنن 1/347، والبيهقي في الكبرى 2/89، والحاكم في المستدرك 1/216 .

([60]) رواه مسلم في كتاب الصلاة باب 25 تحريم سبق الإمام بالركوع أو السجود ونحوه حديث رقم 112 (426) .

([61]) متفق عليه .

([62]) متفق عليه .

([63]) رواه مسلم في كتاب المساجد باب 16 حديث رقم 67 (560)، وانظر شرح السنة للبغوي 3/359 .

([64]) متفق عليه .

([65]) متفق عليه .

([66]) رواه أحمد 1/415، 419، ومسلم كتاب حديث 256 (654) 1/453، وأبو داود، صحيح سنن أبي داود حديث 550، 1/163 ـ 164، وصحيح سنن النسائي حديث 848، 1/281 .

([67]) متفق عليه .

([68]) رواه أبوداود حديث 561، وصحيح سنن أبي داود 1/168، وابن ماجه 1/140، صحيح سنن ابن ماجه حديث 633، 1/130، الترغيب والترهيب 1/212، والترمذي حديث 223، 1/435 .

([69]) رواه أحمد في المسند حديث 409، 1/468 الموسوعة الحديثية، ومسلم حديث 260 (656)، 1/454، والترمذي حديث 221، 1/433

([70]) متفق عليه .

([71]) متفق عليه .

([72]) متفق عليه .

([73]) رواه أحمد في المسند 4/136، 261، ومسلم حديث 213 (634)، 1/440، وأبو داود، صحيح سنن أبي داود حديث 427، 1/126 .

([74]) رواه مسلم حديث 213 (634) 1/440 .

([75]) متفق عليه .

([76]) متفق عليه .

([77]) رؤيت و ديدن باريتعالى ديدن حقيقى است كه فقط براى مؤمنان در روز قيامت امكان پذير است، بر خـلاف بعضى از فرقهاى ضاله و گمراه كه در ديدن خداوند در روز قيامت ممانعت مى ورزند و مى گويند ديدن حقيقى امكان پذير نيست، أما عقيده أهل سنت و جماعت بر اين است كه ديدن خداوند در روز قيامت فقط براى مؤمنان امكان پذير خواهد بود .

([78]) رواه البخاري حديث 553 و 594، (الفتح 2/31)، صحيح سنن النسائي حديث 473، 1/159، وصحيح سنن ابن ماجه حديث 568، 1/115 .